Stel je voor: je vaart met je bootje naar een onbekende haven. Je voelt wat spanning maar ook veel plezier en zin in het avontuur dat je aangaat. Onderweg slaat af en toe de twijfel -en soms schrik!- toe.
Kun je wel onder die lage brug door? Zijn er wel genoeg ligplaatsen in de haven? En kun je daar überhaupt fatsoenlijk aanleggen? Dat waren nou precies de vragen die wij hadden toen we laatst naar Sneek voeren.
We hadden voor een paar dagen een motorjacht gehuurd. Arno heeft zijn vaarbewijzen, maar toch was de instapcursus van drie uur zeer welkom. Die was helemaal afgestemd op deze boot én op onze vaarplannen. De ervaren schipper die ons lesgaf, stelde een prachtige eerste vraag: ‘Wie is straks de schipper?’
Dat had alles te maken met wát hij aan wíe moest uitleggen. Ik hoefde niets te leren over manoeuvreren, maar ik moest wel weten met welke knoop en waar ik de stootwillen moest vastmaken. En dat hoefde Arno dan weer niet te weten. Ieder doet zijn eigen taak op het schip en de schipper zet de lijnen uit.
Na een prima instructie vertrokken we vol goede moed naar Sneek. We hadden onthouden wat de instructeur had gezegd over de twee havens daar: één waar je vrijwel meteen aankomt en één verderop, waarvoor je eerst door het centrum van Sneek moet varen. Hij raadde ons aan de eerste te pakken. Door een centrum met een brug die open moet op het eerste vaartochtje, ‘dat moet je niet willen’. Vanaf de eerste haven is het maar drie minuten lopen naar het centrum, dus dat was prima.
Toen we Sneek naderden, twijfelden we of we die eerste haven zagen liggen. Volgens het advies voer Arno eerst even door om te checken en keerde toen, ook om alvast te kijken waar hij zou kunnen aanleggen. De makkelijke plekken waren natuurlijk bezet, potdikkie. Het leek zelfs even of er nergens plek was en er was bijna niemand aanwezig. Er lagen ook nog twee grote schepen waar we nauwelijks tussendoor konden. Uiteindelijk zei Arno: ‘Oké, ik ga daar aanleggen’ en hij koerste op een plek aan de kop aan. Ik helemaal in paniek, want ik had wel geleerd hoe ik de zijkant van de boot moest aanleggen, maar niet de voorkant.
En toen kwam de havenmeester langsfietsen. Hij stopte bij ons en vroeg vriendelijk: ‘Goedemiddag, lukt het allemaal?’
Het begon al een beetje te deinen en te waaien, dus ik zei: ‘Nou, ja, wij proberen aan te leggen, maar het lukt niet zo goed.’
De man stond daar in al zijn rust ons te aanschouwen en zei: ‘Kan ik helpen?’
Wij blij natuurlijk. Na onze bevestiging vroeg hij eerst nog: ‘Heb ik toestemming om uw boot op te komen?’
‘Ja natuurlijk, kom erop!’ Wij waren allang blij dat er dan in ieder geval íemand aan boord was die wist hoe we dit het handigst konden aanpakken.
De havenmeester kwam aan boord en zei: ‘Jullie moeten hem achterin echt goed vastmaken, want morgen waait het flink.’ Hij liet ons zien hoe we dat moesten doen en hielp ons de boot vast te leggen. Toen zei hij nog: ‘Naderhand moeten jullie het even controleren, want jullie zijn verantwoordelijk voor het schip, niet ik. Dit is niet mijn rol of taak. Ik mag dit eigenlijk niet, want het is niet mijn schip. Ik help jullie omdat je hulp nodig hebt, maar jullie moeten controleren of je goed vastligt. Ik kan er wel wat over zeggen: naar mijn mening ligt de boot zo goed vast.’
Achteraf heb ik nog eens zitten nadenken over wat daar nu gebeurde. Wij komen volkomen gestrest aan bij de haven in Sneek. De havenmeester staat daar rustig te aanschouwen en ziet dat wij hulp nodig hebben. Hij neemt niks over en grijpt niet in, maar vraagt in alle rust: ‘Goh, kan ik jullie misschien helpen?’ Wij zijn helemaal opgelucht en blij, want met de voorspelde wind is het van belang dat we goed vastliggen. De man vraagt of hij op de boot mag komen en legt vervolgens de boot voor ons vast. Dan zegt hij nog dat wij het wel moeten controleren en zelf verantwoordelijk zijn.
Dat is eigenlijk precies wat wij ook doen tijdens ons traject Groeibegeleiding. De ondernemers die het traject aangaan, zijn soms ook gestrest en hebben het gevoel dat ze de controle kwijt zijn. Wij nemen die paniek niet over, maar gaan naast hen staan en geven advies. We bieden kennis, ervaring en coaching – maar nemen niet de regie over. De uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt bij de ondernemer. Die kan én durft vervolgens de verantwoordelijkheid ook te nemen, omdat hij weet dat zijn besluiten nu gefundeerd zijn.
Voel jij je af en toe ook stuurloos en kun je wel een kalme havenmeester gebruiken? Boek een kosteloos Koersgesprek. Dan ontdekken we samen of we een klik hebben om jouw schip weer stevig vast te leggen.
